تجربه خانواده بیماران مرگ مغزی در باره عوامل موثر بر اهداء عضو

مقدمه: مهمترین منبع تامین عضو برای بیماران نیازمند، بیماران مرگ مغزی هستند. در تصمیم به اهداء عضو خانواده این بیماران نقش اصلی را بر عهده دارند. مطالعه حاضر به منظور تبیین تجربه خانواده های بیماران مرگ مغزی اهداء کننده عضو با روش کیفی در سال 1389 در شهر کرمان انجام شد. روش: این مطالعه پدیدارشناسی، با مصاحبه بدون ساختار و عمیق انجام گرفت. با مصاحبه با 13 عضو درجه یک 8 خانواده بیمار مرگ مغزی اهدا کننده، داده ها به اشباع رسید. داده ها با روش تحلیل مطالعه پدیدار شناسی - توصیفی منطبق بر رویه نه مرحله ای کلایزی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج در قالب سه مفهوم کلی؛ مجهولات، ترس و نگرانی، رشد و تعالی طبقه بندی شد. هر کدام از این مفاهیم به نمایه های کوچکتری تقسیم شدند. در زیر گروه مجهولات؛ درونمایه های آگاهی، نگرانی، مجهولات، برخورد با افراد و خانواده، ارتباط درمانگر. در زیر گروه ترس و تردید، ترس از پشیمانی، احتمال بهبودی، عدم تایید دیگران، اعتقادات خاص، افکار وسواسی و در گروه درونمایه رشد و تعالی: پذیرش واقعیت، نوع دوستی، اعتقادات مذهبی، رشد کردن در شرایط سخت و وابستگی، علایق و توقعات و روابط عاطفی قرار گرفت. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان داد که تجربیات متفاوت خانواده، حمایت مناسب از خانواده ها در شرایط بحرانی را ضروری می-کند. معانی استخراج شده از تجربه خانواده ها نشان داد که تمامی آن ها نیازمند همراهی تیم درمان با آن ها هستند و در این راه بایستی به آن ها کمک شود تا بر مجهولات و ناشناخته های ذهن خود آگاهی پیداکنند. و درک بهتری از فرآیند اهدا برایشان فراهم شود و با تقویت روحیه انسان دوستانه و مذهبی در افراد، بروز افکار و عوامل مداخله گر نامناسب در روند پذیرش این بحران کاهش یابد. و تصمیم به اهدا با اعتماد و اطمینان بیشتری اتخاذ گردد.